Meira svona, strákar!

Tweet

Þetta var nú meiri vitleysan þarna í nótt...

Þvílíkur hvalreki fyrir fjölmiðlana, leikur eitt í lokaúrslitunum í ár.

Hvalreki fyrir fjölmiðlamennina. Þessa lötu - klárlega. Þessa sem hafa ekkert vit á leiknum, þessa sem hafa engan áhuga á leiknum - tékk, tékk. Og ekki gleyma þessum sem eru bara í þessu fyrir klikkbeituna og senseisjónalismann. Ekki leiddist þeim þetta.

Ofangreindar (en ekkert endilega mjög greindar) manngerðir mynda sorglega stóran hluta fjölmiðlafólks þarna úti. Og það má deila um það hvort við erum eitthvað skárri með því að opna hugleiðingu um fyrsta leik lokaúrslitanna á svona skítkasti en ekki umræðu um körfubolta. Leiðinlegt, en svona er þetta bara.

(Vertu samt ekkert að lesa lengra ef þér er illa við samhengislaust rant í allar áttir, sem byrjar sem körfubotamas en þróast svo fljótlega út í fordæmingar á barnaefni með vafasaman boðskap svo eitthvað sé nefnt. Þið vitið hvernig hlutirnir ganga fyrir sig á þessu vefsvæði. Takið það og margfaldið það með þrjátíu - og þá fáið þið út vitleysuna sem flæðir í gegn um þessa færslu. Við berum enga ábyrgð á þessu. Þið hafið verið vöruð við

Annað var það, jú. Þessi aurskriða af hugleiðingu varð svo andskoti löng að við hvorki nennum né höfum tíma til að lesa yfir hana, svo farið umfram allt ekki að grenja þó hún sé full af bulli og villum. Við erum að reyna að starta okkur í gang aftur. Sýnið okkur umburðalyndi. Nú eða... fokkoff. Þetta er frítt efni. Lol).

Það kemur okkur sjálfum reyndar frekar á óvart að það fyrsta sem kemur niður á blað hjá okkur eftir þennan leik sé að byrja að hrauna yfir fjölmiðlana, sem flestir einbeittu sér að JR Smith og því að "hann hefði klúðrað leiknum" fyrir Cleveland. Einhvern tímann hefðum við tekið í sama streng, því eins og þið hafið kannski tekið eftir, er JR Smith í litlu uppáhaldi hjá okkur og hefur aldrei verið.

Það var jú þessi ritstjórn sem fullyrti það á sínum tíma að Cleveland yrði aldrei NBA meistari með menn eins og JR Smith í lykilstöðum. Seinna fengum við það jú í andlitið, en við kusum reyndar að snúa því þannig að sú staðreynd að LeBron James næði að leiða Cleveland til sigurs 2016 þrátt fyrir að vera með JR Smith í liðinu, væri trúlega eitt af hans allra fræknustu afrekum.

Nei, við gætum vissulega hraunað yfir JR eins og allir hinir, en við nennum því ekki. JR Smith er, hefur alltaf verið og verður alltaf, vitleysingur. Og það vita allir leikmenn og þjálfarar Cavs. Þeir vita að þeir geta átt von á svona bulli. Þetta er ekki í fyrsta sinn sem JR Smith hagar sér eins og hálfviti undir lok leiks af því hann hefur ekki andlega burði eða greind til að átta sig á því hver staðan er.

Það er eitt að gera svona fáránleg mistök þegar þú ert að spila með rusli eins og New York, en að flaska á þessu í lokaúrslitum... Það er bara svo dæmigert fyrir Smith að okkur finnst það hvorki sorglegt né fyndið. Þetta er bara dæmigerður JR. Sjáið bara viðbrögð hans á vellinum annars vegar og á blaðamannafundinum hinsvegar.

JR Smith vissi ekkert hvað hann var að gera þegar hann hljóp eins og fáviti út í loftið í stað þess að skora sigurkörfuna í leiknum. Hann vissi ekki hver staðan var í leiknum, en hann vissi heldur ekki hvort hann var að koma eða fara. JR Smith veit sjaldnast hvort hann er að koma eða fara yfir höfuð, svo líkurnar á því að hann átti sig eitthvað á því hvað hann er að gera þegar pressan er svona mikil eru hverfandi.

Ef nákvæmlega sama staða kæmi upp í leik tvö, myndum við setja peninginn á það að Smith myndi skjóta - og það áður en tíminn rynni út - og hann gæti meira að segja hitt, af því færið væri ómögulegt og JR Smith er manna duglegastur við að taka ómöguleg skot, því honum þykja þau skemmtilegri en skólabókarskot.

Eini gallinn við þessi tilþrif hans yrði auðvitað að hann væri að skjóta á vitlausa körfu.

Ef þér finnst þetta út í hött, hefurðu ekki horft á JR Smith spila körfubolta lengi. Við trúum honum 100% til að verða fyrsti maðurinn í sögu NBA til að tryggja andstæðingum sínum sigur í leik með því að skora sjálfsflautukörfu langleiðina frá miðju.

En, svona án gríns, hefurðu séð þetta frá sjónarhorninu hérna fyrir neðan?

LeBron hefði getað hellt sér upp á kaffi áður en hann tæki skotið. Hann er bókstaflega einmanna þarna úti. En óheppilegt, eh?

Það er bara einn maður þarna úti sem er þakklátur fyrir það hvað JR Smith er mikill vitleysingur. Þú áttar þig eflaust á því hver það er. Það er jú maðurinn sem væri miklu nær að kenna um þetta. Maðurinn sem brenndi af vítinu sem mögulega hefði getað tryggt Cleveland sigur í leik eitt, maður að nafni George Hill.

Við misstum hökuna hálfa leið í gólfið þegar Hill hitti úr fyrra vítinu, því svipurinn á honum þegar hann steig á vítalínuna var ekki eins og á klaufdýri sem er að verða fyrir bíl, heldur meira eins og á manni sem er kastað ofan í gryfju fulla af glorsoltnum ljónum.

Svo voru þarna alls konar atvik sem settu dómgæsluna í sviðsljósið og sitt sýndist hverjum um það eins og alltaf. Við komum ekki nálægt því. Höfum hvorki þekkingu né áhuga á því að taka umræðu um frábæran körfuboltaleik og snúa henni upp í eitthvað helvítis væl um dómgæslu, eða stóradóm um breinfört eða mannleg mistök.

Tölum um körfubolta.

Munið þið hvað Golden State átti að taka þetta auðveldlega? Við höfum aðeins séð tvær útgáfur af spám fyrir þetta einvígi. Annað hvort 4-0 eða 4-1 fyrir Golden State. Ekkert annað í boði. Eðlilega.

Þetta var bara spurning hvort Warriors næðu að gera betur en í fyrra og sópa - eða hvort þeir myndu tapa einum leik, sem yrði þá annað hvort af því þeir yrðu of kærulausir til að sópa eða vegna þess að ofurmennska LeBron James yrði þeim ofviða í einum leiknum.

Þótti okkur þessar spár úti í hött? Alls ekki. Við kvittuðum undir þetta. Fyrir og eftir leik eitt, erum við á sömu skoðun - að þetta klárist í fjórum eða fimm leikjum. Það er okkar skoðun, vegna þess að Golden State er svo mikið betra lið en Cleveland, að það á ekki að vera stærðfræðilegur möguleiki að það taki Vesturdeildarklúbbinn meira en fimm leiki að afgreiða málið.

Rökin þar að baki áætla að úr því miklu betra Cleveland lið með Kyrie Irving innanborðs, náði bara að vinna Golden State einu sinni í fyrra. Og þar sem áður var Kyrie Irving í Cleveland, eru nú Jordan Clarkson og Jeff Green (hnnnngh!)

Af hverju andvarpa aðdáendur New Orleans?

Tweet

Af átakanlegri þrennuviðleitni Ricky Davis

Tweet

Hægðaheili (ens. Shit for brains) er orðið sem kemur upp í hugann þegar við rifjum upp ferilinn hans Ricky Davis.

Þessi snaggaralegi vængmaður hafði óhemju hæfileika en skorti siðfræðilegar trefjar og andlegt atgervi til að nýta þá til fullnustu.

Davis lék með sex félögum á fjórtán ára ferli í NBA deildinni og var þekktur sem samviskulaus og skotglaður hægðaheili, en það var eitt atvik öðrum fremur sem setti svip sinn á feril hans - atvik sem menn eru enn að tala um.

Þetta var þegar hann lék með Cleveland árið 2003, vorið áður en LeBron James gekk í raðir Cavaliers. Cleveland-liðið var þá að bursta Utah Jazz á útivelli og Davis átti skínandi góðan leik. Svo góðan leik að hann vantaði aðeins eitt frákast upp á að ná þrefaldri tvennu.

"What the hell," hefur hann líklega hugsað þegar hann sneri sér við þegar sex sekúndur voru eftir af leiknum og skaut boltanum á eigin körfu í þeirri von um að fá skráð á sig frákastið sem upp á vantaði.

Skemmst er að segja frá því að hann fékk frákastið ekki skráð á sig og uppskar ekki annað en að komast á dauðalistann hjá Jerry Sloan, þjálfara Utah. Hérna fyrir neðan er viðtal við Sloan sem tekið var eftir leikinn. Það sést svo augljóslega hvað hann langar að taka Davis og troða honum ofan í trjákurlara.



Ricky Davis skoraði 20,6 stig, hirti 4,9 fráköst, gaf 5,5 stoðsendingar og stal 1,6 boltum að meðaltali á þessari leiktíð, en það er afskaplega innantóm tölfræði þegar haft er í huga að liðið vann ekki nema 17 leiki allan veturinn.

Kannski var það lán í óláni að Davis og félagar væru svona hræðilegir, því Cleveland datt í lukkupottinn sumarið eftir og fékk fyrsta valrétt í nýliðavalinu árið 2003. Og gettu nú hvaða leikmaður varð fyrir valinu!

Talandi um hvað ef, þá er ekki gott að segja hvað hefði orðið um LeBron James ef Ricky Davis hefði spilað meira en 22 leiki árið eftir. Honum var þá skipt til Boston, þegar Cleveland var búið að fá nóg af honum. Líklega hefði félagið ekki getað fengið verri fyrirmynd fyrir Frelsarann sinn LeBron James en vitleysinginn Ricky Davis.

Þeir voru nokkrir frekar vafasamir hjá Cleveland á þessum árum, en Davis toppaði þá alla þegar kom að því að vera vitleysingur.

Ef Séð og Heyrt gerir lífið skemmtilegra, gerði Ricky Davis NBA deildina skemmtilegri.

Smári í Smáralind 2

Tweet

Nash og súrefnisþjófurinn

Tweet

Ekkert okkar er nákvæmlega eins, sem betur fer, en sumt fólk er bókstaflega ekki í lagi. Hérna er heiðursmaðurinn og gæðapilturinn Steve Nash að lenda í klónum á manneskju sem er algjör sóun á súrefni. 

Við höfum allt of lágan tolerans gagnvart veiku fólki, það er einn af veikleikum okkar. En svo eru góðar líkur á því að þessi ágæti maður sem er að reyna að ná athygli Nash, sé alls ekkert veikur, heldur bara hálfviti. 

Það vekur upp í okkur Gamla Testamentið að horfa upp á svona. Við getum ekki sætt okkur við það að sé til svona fólk í heiminum. Fólk sem gerir ekkert annað en að spreða skít og ógæfu meðan það stelur súrefni frá öllum hinum - og er ekki einu sinni lamið í andlitið með felgulykli fyrir það. Lífið er ekki alltaf sanngjarnt.

Fjögur mögur ár Amare Stoudemire hjá Knicks

Tweet

Við höfum ekki verið sökuð um sérstaka Þórðargleði yfir óförum New York Knicks undanfarin ár, sem er undarlegt í ljósi þess að við fáum mjög mikið út úr því að vera með leiðindi út í það ágæta félag á þessu vefsvæði. Þið vitið svo sem að þessi leiðindi rista ekki djúpt og eiga rætur að rekja til skrifstofu félagsins og fjölmiðla í New York fremur en leikmanna liðsins og enn síður stuðningnsmannanna.

Segja má að New York standi á tímamótum í dag. Carmelo Anthony fer líklega í hnéuppskurð og kemur ekki meira við sögu í vetur og í dag kunngerðu Knicks að þeir hefðu leyst framherjann Amare Stoudemire undan samningi. Því má segja að ákveðnu tímaskeiði sé að ljúka hjá Knicks. Tímaskeiði sem við skulum kalla Amare-Melo tilraunina.

Við kölluðum ekki til fjölmiðlafundar þegar Stoudemire gekk í raðir Knicks frá Phoenix sumarið 2010. Umfjöllun okkar um það var þvert á móti frekar fátækleg. New York þurfti að landa stjörnu til að selja miða og úr því það náði ekki í LeBron James (sem aldrei kom til greina hvort sem er), ákvað það að henda hundrað kúlum í manninn sem kallaði sig bæði Svarta Jesú og S.T.A.T. (Standing Tall And Talented).

Hann var bæði hár og hæfileikaríkur, hann Amare, það vantaði ekki og hann skilaði Knicks 25 stigum og 8 fráköstum í leik á fyrsta árinu sínu þar sem hann spilaði 78 leiki. Hann var allt í öllu hjá liðinu fram yfir áramótin 2011 en í febrúar það ár, fór Knicks í stórvirkar aðgerðir á leikmannamarkaðnum sem enduðu með því að liðið landaði Carmelo Anthony.

Það er auðvelt að vera vitur eftir á, en auðvitað hefðum við átt að skjóta þessi viðskipti Knicks alla leið til andskotans og fordæma þau strax frá upphafi, því þau meikuðu ekki sens í eina mínútu.

Það tók okkur rúman mánuð að tjá okkur eitthvað um þetta nýja Knicks-lið og við höfum verið neikvæð og leiðinleg út í þetta lið nánast óslitið síðan.

Og það eru ástæður fyrir þessari neikvæðni. Hvað hefur New York afrekað síðan það ákvað að kasta sitt hvorum 100 milljónunum í þá Stoudemire og Anthony? Jú, 151 sigri og 160 töpum samkvæmt New York Daily News (ekki halda að við nennum að telja það saman).

Það sem skyggir enn frekar á þessa undarlegu viðskiptahætti Knicks er að þegar þeir Amare og ´Melo hafa spilað saman með liðinu (Amare er náttúrulega búinn að missa mjög mikið úr vegna meiðsla), er það meira að segja lélegra.

New York er aðeins 74-110 þegar tvímenningarnir eru báðir með og það sem verra er, er það aðeins 2-10 í úrslitakeppninni undir sömu kringumstæðum.

Á meðan annað lið sem ætlaði sér stóra hluti með því að púsla saman stórstjörnum, Miami Heat, fór í lokaúrslitin fjögur ár í röð með hjálp stjarnanna sinna, var New York 36 leikjum undir 50% vinningshlutfalli með þeim Melo og Amare - 44 leikjum ef úrslitakeppnin er meðtalin.

Floppandi fífl

Tweet

Ristill: Dwight Howard heldur að okkur sé ekki

Tweet

Dwight Howard er trúður.

Við höfum aldrei farið leynt með þá einlægu skoðun okkar á meintum miðherja Los Angeles Lakers. Þó það kosti okkur óbragð í munninum í alla nótt, verðum við segja skoðun okkar á stærsta fréttamáli NBA deildarinnar þessa dagana, sem er fegurðarsamkeppnin hans Dwight Howard.

Þetta er ekkert flókið, þó fjölmiðlar reyni að gera það. Aðeins tvö félög koma til greina fyrir barnið vöðvastælta - L.A. Lakers og Houston Rockets.

Fjölmiðlar vestan hafs reyna hvað þeir geta að búa til storm úr þessari golu, en það hlýtur að segja sig sjálft að félög eins og Atlanta Hawks, Dallas Mavericks og Golden State Warriors hafa ekkert í þennan slag að gera.

Ekki misskilja, Dwight Howard er alveg nógu mikið ólíkindatól til að semja við eitt þessara félaga, en það væri þá kannski í takt við annað hjá þeim ágæta manni.

Þegar við skoðum það hinsvegar frá rökrænu sjónarmiði, hefur hann engan áhuga á að spila á heimaslóðum sínum í Atlanta, Warriors þarf að stúta liðinu sínu til að fá hann og Dallas hefur bara ekki upp á nógu mikið að bjóða.

Dallas hefur jú flottan eiganda, klassa þjálfara, lága skatta og gullið loforð frá Dirk Nowitzki um að hann ætli að lækka við sig launin þegar núverandi samningur hans rennur út - en fyrir utan þetta er ósköp fátæklegt um að litast í Stóra D.

Þú vinnur enga titla með Dwight Howard og gömlum Dirk Nowitzki. Það er bara ekki nóg og það sjá allir - meira að segja Dwight Howard. Fyrir örfáum mánuðum leit út fyrir að Dallas yrði stórspilari á leikmannamarkaðnum og hver stórstjarnan á fætur annari var orðuð við félagið. Ekkert varð þó úr því og við verðum að segja að það hefur komið okkur nokkuð á óvart.

En að félögunum sem eru í stöðu til að landa vandræðaunglingnum - Lakers og Rockets.

Það hefði einhver mátt segja okkur það fyrir 18 mánuðum að Houston yrði komið í þessa stöðu sem það er í í dag - að vera hársbreidd frá því að verða áskorandi í Vesturdeildinni.

Það er samt staðreynd og gera má ráð fyrir því að púlsinn hjá forráðamönnum félagsins verði hár fram að helginni.

Houston var eitt af Spútnikliðunum á síðustu leiktíð, en ef það landar Dwight Howard og við gefum okkur að hann hangi heill næstu árin, er Rockets strax orðið eitt af sterkari liðum vestursins.

Það má vel vera að Howard fari óstjórnlega í taugarnar á okkur, en hann er samt fínn leikmaður á sinn hátt og miðherjastaðan er svo svínslega léleg í NBA í dag að ef þú landar einum af þessum fimm þokkalegu slánum í deildinni ertu strax kominn í fjandi góð mál.

Howard var nú ekki lengi að láta það berast út að það væri ekki nóg fyrir hann að fara til Rockets - félagið yrði að gjöra svo vel og semja við aðra stórstjörnu til viðbótar ef hann ætti að fara þangað - fyrr gæti það ekki keppt um titla.

Þetta er reyndar átakanlega rétt hjá Dwight Howard.

James Harden er eina stjarnan í liði Houston og hefur aðeins eins árs reynslu af því að vera aðaltappinn í sínu liði eftir að hafa sprungið svona hressilega út á síðustu leiktíð. Harden hefur að okkar mati allt sem til þarf til að vera aðalspaði í toppliði, en hann, Howard og nokkrir rulluspilarar er ekki nóg til að vinna titil. Það yrði hinsvegar óhemju sterk byrjun og þar erum við komin að rúsínunni í afturendanum, eins og Smári Tarfur orðar það svo skemmtilega.

Houston er í rauninni eina félagið sem "meikar sens" fyrir Howard á þessum tímapunkti.

Ok, það er kannski ekki meistaraefniviður þarna akkúrat núna, en ef Morey og félagar héldu rétt á spilunum næstu eitt til tvö árin, er ekkert sem segir að Houston geti ekki verið komið með sterkasta liðið í Vesturdeildinni áður en langt um líður.

Hjá Houston gæti Dwight Howard fengið að vera "maðurinn í miðjunni" í friði (hann þarf alltaf að fá pínu að vera maðurinn, barnið), þjálfaður af einum besta leikmanni sögunnar í að spila í kring um körfuna (McHale), þar væri hann með aðra stjörnu með sér sem tæki meiri ábyrgð en hann (eftir því sem hentaði), pressan væri miklu minni frá stuðningsmönnum og fjölmiðlum, markaðurinn fínn og skattarnir lágir. Þar að auki er félagið með klára menn á skrifstofunni og góðan sveigjanleika í fjármálunum.

Hvar er vandamálið?

Æ, já, Lakers.

Jú, Lakers er í aðstöðu til að borga Howard aðeins meira af peningum en Houston, þó skattamál og óguðlega hár lifistandard í Englaborginni séu reyndar fljót að jafna það út.

Málið er bara að það er svo mikið helvítis vesen að vera Lakers-maður þessi dægrin. Dwight Howard hefur sannarlega ekki gert það auðveldara með dramatíkinni í sér, en það er ekki bara honum að kenna.

Meiðslakrísan sem reið yfir gula helminginn af LA á síðustu leiktíð var í rauninni ágætis yfirvarp, því vandamál Lakers ná miklu lengra og dýpra en það.

Lakers er nefnilega farið að minna meira á New York Knicks en á Lakers og ef við eigum að missa okkur alveg í svartsýnina, er eins og hluti af félaginu hafi dáið með Jerry gamla Buss.

Einu sinni var þetta ekkert mál. Bestu leikmenn í heimi fóru til Lakers ef því Lakers var einfaldlega skíturinn. Þar var flottast að vera, flottast að spila. Hanga með fræga fólkinu og rokkurunum og vinna meistaratitla.

Frá Baylor, West og Chamberlain, til Kareem, Magic og Worthy, til Kobe, Shaq og Jackson. Þetta var ekki flókið - Lakers er búið að vera yfirburðaklúbburinn í NBA síðustu áratugi.

En núna er allt komið í rugl. Samningamál leikmanna og þjálfara eru í hakki og það er eins og sé enginn leiðtogi hjá félaginu sem heldur mönnum á mottunni, stappar niður fæti og segir: "svona gerum við þetta strákar!"

Lakers er bara í ruglinu í dag. Þessi blessuðu meiðsli hjá Kobe Bryant fóru auðvitað gjörsamlega með þetta, en þó leikmenn liðsins hafi kannski ekki fengið fullt tækifæri til að sanna sig á síðustu leiktíð, var aldrei á nokkrum tímapunkti neinn glans yfir leik liðsins.

Þetta Lakers-lið með Kobe, Pau, Heimsfrið og fleiri, var búið að vera fyrir þremur árum síðan, ekki í fyrra.

Enn og aftur, meiðslin hjálpuðu ekki, en hérna eru nokkrar ískaldar staðreyndir um Lakers:

Kobe Bryant skilaði rosalega fallegum og hagkvæmum (fyrir hann) tölum á síðustu leiktíð, en hann er (mjög eðlilega) alls ekki sá leikmaður sem hann var fyrir fjórum árum. Það sem meira máli skiptir varðandi Bryant er hinsvegar það að hann er ekki bara orðinn afleitur varnarmaður, heldur er hann HÆTTUR að spila vörn.

Það er kominn tími til að fólk fari að horfast í augu við þá staðreynd. Kobe Bryant var ekki varnarúrvali NBA deildarinnar á síðustu leiktíð í fyrsta skipti síðan Nasistar réðust inn í Pólland, en þar var hann árin fjögur þar á undan á orðstírnum einum saman.

Taktu þetta varnarleysi Kobe Bryant og bættu við það fertugum og höltum Steve Nash og þú ert kominn með eitt lélegasta bakvarðapar síðari tíma í varnarleik. Sorry, það er bara þannig. Horfðu á leikina - horfðu á tölfræðina og stöðutöfluna.

Og ekki voga þér að væna okkur um Hatoradedrykkju.

Við elskum Mömbuna alveg jafn mikið og jafnvel meira hver sem er.

Stundum þarf bara að tala um óþægilega hluti, eins og þegar við hérna á NBA Ísland erum að sníkja framlög og feedback frá ykkur. Þetta þarf að gerast annað slagið.

Framlína Lakers var ekki mikið gæfulegri en bakverðirnir. Pau Gasol var spólandi um á felgunni allan veturinn, Heimsfriður hluta af honum og Dwight Howard átti ekki nema sprett og sprett eftir bakuppskurð og vegna axlarmeiðsla.

Bættu við þetta einu versta úrvali aukaleikara í deildinni (og þeirri staðreynd að þeir voru jú líka meira og minna meiddir allan veturinn) og útkoman er ekki glæsileg. Kannski var það afrek eftir allt saman að liðið drattaðist í úrslitakeppnina.

En svo kemur náðarhöggið auðvitað í vor, þegar Bryant sleit hásin.

Howard hefði sennilega alltaf náð að gera eitthvað helvítis drama úr þessu sumri og látið ganga vel á eftir sér, en ef öll þessi meiðsli hefðu ekki verið að hrjá Lakers, væri staða hans hjá félaginu væntanlega aðeins vænlegri/bjartari.

Ó, og þar með vorum við næstum því búin að gleyma einu af aðalatriðunum - þjálfaramálunum.

Körfuboltafélagið Los Angeles Lakers hefur nefnilega hvergi drullað eins hrottalega á sig og í þeirri deildinni.

Mike Brown?
Mike D´Antoni?

Í alvöru?

Þið eruð LAKERS, grátandi upphátt!
Þið eruð ekki Milwaukee Bucks. Þið eruð LAKERS!

Og besti leikmenn í heimi eiga að berjast um að fá að fara til LA Lakers. Ekki til fokkíng Miami, ekki til Clippers, ekki til Cleveland eða Hveravalla!

Til LAKERS!

Nei, í stað þess að stjörnur deildarinnar séu að slást til síðasta manns um að fá að klæðast gula búningnum, þarf félagið að leigja sér fána og borða til að breiða á einhverja kofa út um allan bæ til að leggjast á hnén og grenja í Dwight flippin Howard að "fara nú ekki frá sér, snökt, snökt!"

Hvaða helvítis bull er þetta? Hver stýrir þessum klúbbi eiginlega?
Hafa vistmennirnir tekið völdin á hælinu?

Við vitum vel að heimurinn er að fara til andskotans og ungir og nýríkir íþróttamenn hugsa meira um brandið, bleiku buxurnar og fokkíng glerjalausu hipster gleraugun sín en nokkurn tímann hollustu eða til dæmis að mæta eins og menn í vinnuna og leggja sig fram fyrir trilljarðana sem þeir fá borgaða.

Samt. Þetta er fokkíng Lakers!

Gerðu það sem þú vilt, Dwight Howard. Farðu þangað sem þú vilt. Okkur er skítsama og óbragðið sem við minntumst á í upphafi pistilsins er farið að minna á blöndu af haggis og hundaskít (ef við gefum okkur að einhver hafi blandað slíku saman og fengið sér sopa).

Við höfum sagt ykkur það áður og stöndum við það. Dwight Howard verður aldrei NBA meistari sem fyrsti eða annar valkostur í sókn - og því skiptir engu máli hvort hann verður áfram í Englaborginni eða fer til Houston, Dallas eða Dalvíkur.

Eini sénsinn fyrir Howard er að ná að pota sér í sterkt lið með tvær stjörnur sem taka alla pressu af honum í sóknarleiknum, flotta rulluspilara og fyrsta klassa þjálfara. Hann er ekki maður í annað en að vera akkerið í vörninni og hirða fráköst.

Meira ræður hann ekki við. Hann bara fattar það sennilega ekki sjálfur.

Martröðin heldur áfram

Tweet

Skriðdýrið Joey Crawford hatar sviðsljósið

Tweet

Af hægðaheilum og hvítu hyski á bandi SS Lazio

Tweet

Þegar við vöknuðum í morgun, reyndist vera kominn nýr dagur. Það kom okkur meira á óvart en að nokkrir af stuðningsmönnum SS Lazio sem fylgdu liðinu til London í leik gegn Tottenham hafi gerst sekir um kynþáttaníð.

Um það bil 1500 stuðningsmenn ítalska liðsins fóru á leikinn á White Hart Lane og einhver hluti þeirra bauð upp á apahljóð í áttina að Aaron Lennon og Jermain Defoe hjá enska liðinu.

Þetta er aðeins nýjasta atvikið á löngum og ógeðslegum rasismalista SS Lazio. Við héldum með Lazio hérna í gamla daga, en hættum því snarlega þegar við komumst að raun um hvað harðlínustuðningsmenn liðsins eru snældugeðveikir.

Þegar Lazio fékk fyrst til sín þeldökkan leikmann á sínum tíma, réðust þessir stuðningsmenn inn á lokað æfingasvæði liðsins og ætluðu að drepa hann. Ekki munaði miklu að það tækist.

Óeirðir eru daglegt brauð á leikjum Lazio og rasismi virðist vera þessum undirmálsmönnum í blóð borinn. Þetta er með öllum ólíkindum.

Knattspyrnusamband Evrópu á að láta Lazio spila restina af Evrópuleikjum sínum fyrir luktum dyrum vegna athæfis stuðningsmanna liðsins á White Hart Lane. Komi eitthvað svona fyrir aftur á umsvifalaust að vísa liðinu úr keppni.

Auðvitað væri hart að dæma liðið úr keppni vegna óláta stuðningsmanna þess, en svona hægðaheilar hafa bara ekkert inn á knattspyrnuvelli að gera og svona bulli verður bara að útrýma.

Það gengur ekki að þessir svokölluðu stuðningsmenn komist ítrekað upp með svona hegðun. Þetta er svo fjarri því að vera í fyrsta skipti sem þessir vitleysingar haga sér svona.

Vafasamir leikstjórar New York Knicks

Tweet

Linveikitímabilinu er lokið í New York.

Hinn Asíuættaði ofurheili Jeremy Lin er farinn til Texas, þar sem hann fær fáránleg laun næstu þrjú árin.

Við erum sammála Carmelo Anthony með fáránlegu launin og það verður örugglega í fyrsta og eina skiptið sem við verðum sammála Melo.

Við stjórnartaumum og leikstjórn hjá Knicks taka því þeir Raymond Felton og Jason Kidd.

Raymond Felton er í verra formi en Everybody Loves Raymond og er hreint út sagt FEITUR.

Nei, svona í alvöru - hann er spikfeitur! Heimilislæknirinn hans er búinn að segja honum að hann verði að kötta niður á mæjónesinu - hann sé í lífshættu. Það er með ólíkindum að þessi maður fái vinnu í NBA, ekki síst í ljósi þess hve glæpsamlega lélegur hann var á síðustu leiktíð.

Helvíti metnaðarfullur leikmaður.

En sem betur fer hefur New York Jason Kidd. Alltaf hægt að treysta á fertuga fagmenn sem hafa séð þetta allt áður, hugsa vel um sig og kunna að vinna.

Nema kannski þegar þeir skella sér út korteri eftir að þeir skrifa undir nýjan samning, drekka sig á felguna og láta svo hirða sig Á RASSGATINU og gjöreyðileggja bílinn í árekstri.

Þetta er New York Knicks og þetta er það sem félagið ætlar að bjóða upp á í vetur.

Bara nokkur atriði sem undirstrika af hverju Carmelo Anthony og Amare Stoudemire verða aldrei NBA meistarar.

Alltaf finnum við jafn mikið til með stuðningsmönnum þessa liðs.

Spurningar um hugarfar

Tweet

"What was your mindset coming into tonights game?" er óhemju algeng spurning af vörum hliðarlínufréttamanna í sjónvarpsútsendingum frá NBA leikjum.

Pau Gasol var spurður að þessu eftir góðan sigur Lakers á grönnunum í Clippers í nótt.

Oftast afgreiðum við hugleiðingar sem þessar á Twitter, en þessi tiltekna pæling tekur meira pláss en 140 stafi.

Hvað í ósköpunum ætlast þessi sjónvarpsmaður til að fá út úr leikmanninum með svona spurningu? Svona í alvöru.

Lauslega þýtt er spyrillinn að fiska eftir því hvert hugarfar leikmannsins hafi verið áður en hann steig inn á völlinn.

Eru góðar líkur á því að Gasol hefði svarað á þessa leið: "Hugarfarið var hræðilegt. Við vissum að við myndum tapa þessum leik," eða: "Mér fannst það gott, enda hlustuðum við allir á Geirmund Valtýsson áður en við mættum til leiks."

Það er óhjákvæmilegt að detti inn klisjur í íþróttaviðtölum, en sumar spurningar eru bara vanvirðing við viðmælandann og áhorfendur heima í stofu. Hvað varðar þetta meinta viðtal við Pau Gasol í nótt hefði spyrillinn allt eins getað spurt Spánverjann hvað hann ætti margar plötur með Dio eða hvort fílaði tannkrem með lakkrísbragði.

Við verðum að fara að hrista eitthvað upp í þessu. Þetta gengur ekki svona lengur

(Mynd: Jim Gray kemur þessu máli ekkert við, en er bara ógeðslegur og því kjörinn í að undirstrika boðskapinn í pistlinum)

Heimur versnandi fer - körfuboltaskór

Tweet

Það er eitthvað svo rangt við það að körfuboltaskór á útsölu skuli koma af stað götuóeirðum. Þannig hefur það samt verið víða í Bandaríkjunum eftir nýjustu skórnir frá Michael Jordan komu í hillur. Þetta er náttúrulega snældugeðveikt lið. Skorum á þig að horfa á viðtalið við geimvísindamennina í fréttinni hérna fyrir neðan. Hvað er hægt að segja um þetta? Heimsendir hlýtur að vera handan við hornið.