Litríkur ferill sjónvarpsmanns Warriors

Tweet

Jim Barnett hefur verið aðstoðarlýsandi á leikjum Golden State Warriors í þrjá áratugi og er ein af þessum röddum sem er ómissandi í flórunni. Fyrir tveimur árum tilkynntu forráðamenn Warriors að til stæði að yngja upp í starfi Barnett, sem í staðinn fengi kósí "sendiherrastöðu" hjá félaginu í tilefni þess að hann var að komast á eftirlaunaaldurinn.

Barnett var ekki alveg sammála þessum plönum og stuðningsmenn Warriors voru það svo sannarlega ekki heldur. Þeir settu því af stað herferð með það fyrir augum að halda Barnett í starfi. Þeir gátu ekki hugsað sér að horfa á Warriors-leiki í sjónvarpinu án þess að hafa þægilega rödd Barnett til að leiða sig í sannleikann um gang mála, en hann hafði með veikum mætti reynt að finna jákvæðu hliðarnar á spilamennsku liðs sem var í besta falli búið að vera lélegur brandari í deildinni áratugum saman.

Skemmst er frá því að segja að forráðamenn Golden State urðu við bón stuðningsmanna liðsins og buðu Barnett að halda áfram. Hann er enn að lýsa Warriors-leikjum og hugsið ykkur bara hvað það hefði verið handónýtt ef karlinn hefði nú verið látinn fara loksins þegar liðið fór að geta eitthvað í fyrsta skipti síðan það vann meistaratitilinn fyrir 40 árum síðan.

Eins og flestir í faginu, er Barnett fyrrum NBA leikmaður sjálfur, en deildin í dag er vægt til orða ólík þeirri sem hann lék í á sjöunda og áttunda áratugnum. Barnett var bakvörður og framherji og var valinn númer átta af Red Auerbach til Boston Celtics árið 1966. Eitthvað hefur karlinn verið duglegur að láta til sín taka innan sem utan vallar, því Celtics-goðsögnin John Havlicek gaf honum fljótlega gælunafnið Crazy Horse (ísl. Baldni Folinn).

"Red" gamli Auerbach var þarna nýhættur að þjálfa Celtics eftir að hafa gert liðið að meistara átta ár í röð. Við starfi hans tók Bill Russell, eftir að þrír af liðsfélögum hans höfðu neitað að taka við af Auerbach.

Barnett lék aðeins einn vetur með Celtics og það í landslagi sem á ekkert skylt við NBA deildina í dag. Nýliðaárið hans 1966 var árið áður en leikmannasamtökin voru stofnuð og í þá daga voru engar tryggingar í samningum leikmanna og langtímasamningar þekktust ekki.

Barnett skrifaði upphaflega undir tveggja ára samning við Celtics sem nýliði og nískupúkinn Red Auerbach borgaði honum aðeins ellefu þúsund dollara í árslaun auk 500 dollara bónus við undirritun samnings.

Árið 1966 voru aðeins tíu lið í NBA deildinni og keppnisfyrirkomulagið var þannig að liðin tíu léku níu leiki hvert við annað og því samtals 81 leik á tímabilinu.

Það var svo árið eftir sem farið var að spila 82 leiki, þegar San Diego Rockets (Houston Rockets frá árinu 1971) og Seattle Supersonics (1967-2008 R.I.P.) bættust í hópinn og NBA liðin því orðin tólf.

Barnett og félagar í Boston spiluðu 23 æfingaleiki fyrir tímabilið 1966-67 og það var ekki síst þar sem félagið aflaði sér tekna til að geta borgað leikmönnum sínum laun. Liðið ferðaðist þá milli borga og spilaði og það var Red Auerbach sjálfur sem sá um að rukka inn á leikina.

Leikmenn ferðuðust gjarnan í þessa leiki á einkabílum sínum (félagið borgaði bensín) og þurftu oft að keyra í marga klukkutíma í útileiki.

Undirbúningstímabilið hjá Celtics í þá daga var fjórar vikur og þar af tóku leikmenn tvær æfingar á dag í tvær þeirra. Seinni æfing dagsins gat þá verið 48 mínútna útileikur í tveggja tíma ökuferð í burtu.

Keppnisfyrirkomulagið í NBA var með allt öðrum hætti en nú tíðkast og menn sem kvarta yfir álagi í deildinni í dag hefðu átt að prófa að spila í deildinni fyrir 50 árum.

Á nýliðaárinu hans Jim Barnett spilaði Boston til að mynda tólf leiki í röð í tíu fylkjum á tólf dögum og fór á milli leikjanna með rútu - sem það deildi með tveimur öðrum liðum (Hawks og Sixers)!

Frá Boston lá leið hans til nýliðanna í San Diego Rockets og þaðan til Portland Trailblazers þar sem hann átti sitt besta tölfræðiár í NBA, 18,5 stig, 4,8 fráköst og 4,1 stoðsendingu.