Við veljum okkur aldeilis daginn til að taka vörutalningu og stöðutékk. En það er bara kominn tími á það, þriðjungur tímabilsins í húsi og skemmtilegir og óvæntir hlutir að gerast.
Þá er bara að reyna að komast af með minna en sem nemur sautján símaskrám í texta til að koma þessu áfram til ykkar. Þið verðið auðvitað að hafa eitthvað að geraa á aðfangadag, nema þið lumið á gömlum þáttum af
Útsvari eða
Frúin fer sína leið á VHS til að stytta tímann fram til klukkan 18 í kvöld.
Við skulum byrja yfirreið okkar í Austurdeildinni. Þar er staðan orðin örlítið meira eftir bókinni en hún var fyrir einhverjum dögum síðan, þegar New York Knicks sat í efsta sætinu. Það þýðir ekkert fyrir Knicks-menn að fara í dramakast þó við segjum eins og er að það er bara rugl að New York sé í efsta sæti í Austurdeildinni.
Knicks hefur tekið gríðarlegum framförum og er það vel en við trúum ekki öðru en að draumabyrjun liðsins hafi nú líklega gefið örlítið ýkta mynd af raunverulegum styrk liðsins, nema þú trúir því að það vinni yfir 60 leiki í vetur.
Nei, nú er það Miami sem er á toppi Austurdeildarinnar og þannig verður það fram á vorið, það er aldrei að vita nema New York nái að hirða annað sætið. Sportmiðlamenn sem hallir eru undir New York - og þeir eru ansi margir - hafa hátt um það að Carmelo Anthony sé alvarlegur kandídat í að verða kjörinn Mest Verðmæti Pilturinn í vor.
Þessi hávaði er að hluta til réttmætur, því New York er búið að vinna fjölda körfuboltaleikja og þeir sem kjósa MVP hafa það fyrir vana að afhenda nafnbótina besta leikmanni besta liðsins eða þar um bil.
Því miður verður Anthony að sætta sig við að vera ekki einu sinni verðmætasti leikmaður Austurdeildarinnar. Það er að sjálfssögðu LeBron James. Hann gerir allt á vellinum (á báðum endum, taktu eftir því, Melo) og ber meistaraliðið á herðum sér. Hann er að skjóta minna en nokkru sinni áður en hitta og frákasta betur en nokkru sinni.
Carmelo er líka með fínar tölur og hann hefur líka bætt sig, en hann var með svipaðar tölur árið 2007 og hafnaði þá í 15. sæti í MVP-rallinu (með jafn mörg atkvæði og Baron Davis, þá hjá Warriors, sem nokkrum dögum síðar sló MVP-ið Dirk Nowitzki og 67 sigra deildameistara Dallas Mavericks út í fyrstu umferð úrslitakeppninnar).
Denver 2007 var ekki með jafn góðan árangur og Knicks stefnir á að ná í vor, en þú hafðir gaman af þessum gagnslausu upplýsingum nema þú sért fnæsandi Knicks-maður.
Þetta var ágæt tilraun, ´Melo, en þú þarft að sýna okkur eitthvað meira svo við tökum þið alvarlega(r) í þessari umræðu elsku vinur.
Við þurfum ekkert að fjalla um Miami. Liðið er á krúskontról og bíður eftir úrslitakeppninni. Eitt og eitt tíst hefur heyrst af því liðið nennti ekki að spila meistaravörn að hausti eftir að hafa unnið titilinn, en fyrir utan það hefur Heat fallið gjörsamlega í skuggann af Lakers og Knicks og elskar það.
Atlanta er eitthvað að gimpast í þriðja sætinu í Austurdeildinni og þó það sé fínasti árangur hjá liðinu, er gjörvallri heimsbyggðinni alveg nákvæmlega sama. Reyndar eru meiri líkur á því að heimsendir hafi orðið í gær en að einhver hafi trú á að Atlanta spili eftirtektarverðan körfubolta á næstunni.
Chicago situr í fjórða sætinu og hefur gert vel í að halda sjó í fjarveru Derrick Rose, sem nú fer bráðum að mæta til leiks á ný. Joakim Noah er maður sem fær karlmenn til að vilja bæði skipta um lið og skipta um lið. Lið sem vilja mæta Bulls í úrslitakeppninni í vor munu ekki þurfa að fara í röð.
Haldið þið að Indiana sé ekki bara í fimmta sætinu og réttu megin við 50% merkilegt nokk. Pacers er að spila hrikalega góðan varnarleik en leikmenn liðsins eru eins og sæðisfrumur í skólpræsi í sókninni - það eru litlar líkur á að eitthvað sé að fara að gerast.
Milwaukee er líka réttu megin við 50% en á eflaust eftir að detta niður í 40+ prósentin þar sem því líður best, en Scott Skiles þjálfari verður einmitt rekinn í vor þegar liðið kemst ekki í úrslitakeppnina eða fellur út í fyrstu umferð.
Suma daga nær Milwaukee að vinna hvaða lið sem er í heiminum með bakvarðaparið Brandon Jennings og Monta
"Into the Void" Ellis* en fleiri daga ertu bara Milwaukee og tapar. Það hjálpar ekki þegar Tyrkinn þinn tekur Hedo-inn á þetta og nennir ekki að spila eftir að hafa fengið feitan samning.
(Copyright, @gilsi -þó það hafi sennilega verið óvart).
Brooklyn og Boston eru bæði að valda vonbrigðum, hvort á sinn hátt.
Það skiptir engu máli hvað Boston vinnur marga leiki í deildakeppninni ef það skríður í úrslitakeppnina. Á meðan Celtics er með þennan mannskap, verður deildakeppnin dálítið eins og belgískt blackmetal fyrir utan Rajon Rondo. Snýst allt um að reyna að skrölta gömlu mönnunum í gegn um deildakeppnina stórslysalaust. San Antonio er að gera nákvæmlega sama hlut, nema hvað Spurs spilar skemmtilegan körfubolta og er ekki með skíthæl eins og Kevin Garnett í sínum röðum.
Það hengdu allir of miklar væntingar á Brooklyn. Jú, jú, það eru þarna stjörnur í liðinu, en varnarleikurinn virkar ekki nema í fimmta hverjum leik í besta falli. Hvað frammistöðu einstaka leikmanna varðar munar klárlega mestu um að Deron Williams gengur ekki heill til skógar. Hann er ekki þessi D-Will sem hann var þegar hann var hjá Jazz og gat tekið yfir leiki. Ekki sá maður sem Nets ætlar að borga 100 amerískar kúlur. Vonandi kemur þetta nú samt hjá honum og Nets einn daginn.
Philadelphia er rétt undir 50 prósentunum og verður í kring um þá meðalmennskutölu í vetur. Þú segir kannski að Sixers sé alveg jafn seigt og Bulls að halda sjó "án Andrew Bynum" en Bynum þessi hefur bara ekkert spilað með liðinu og það er alls óvíst hvort hann á nokkuð eftir að gera það yfir höfuð. Ferlegt fyrir stuðningsmennina að geta ekki skammast út í Iggy þegar illa gengur, en Jrue Holiday tekur ef til vill við því sverði í ár. Þeir Frímann og Evan Turner eru óhemju spennandi spilarar og framtíð Sixers-liðsins - ekki Andrew Bynum.
Orlando er að villa á sér heimildir og er aðeins þremur leikjum undir 50%. Jacque Vaughn er að gera rosalega fína hluti með þetta lið á sínu fyrsta ári sem þjálfari. Gleymum ekki að margir spáðu því að Magic yrði eitt af lélegustu - ef ekki lélegasta - liðiði í deildinni í vetur.
Það getur svo sem vel verið að Orlando detti niður í að verða drullu lélegt lið (ekki hjálpar að Glen Davis sé að meiðast) en það verður að minnsta kosti ekkert sögulega lélegt. Það er nú líka ekki eins og Magic sé með lélegasta bakvarðaparið í deildinni í þeim Jameer Nelson og Arron Afflalo.
Látt´ekki svona!
Við gætum rætt um restina af Austurdeildinni en þessi pistill er orðinn of langur og okkur er ekki mál að drulla. Kíkjum heldur í Vesturdeildina, þar sem alltaf er skemmtilegra að vera.
Auðvitað er Oklahoma í efsta sæti í vestrinu mar,
forgetaboutit!
Það munar nú samt nánast engu á fyrsta og öðru sætinu þar sem Clippers-liðið er á ógurlegri
þrettán leikja sigurgöngu og setur félagsmet á hverjum degi. Hugsið ykkur bara ef einhver hefði sagt honum Ralph Lawler það fyrir nokkrum árum að liðið ætti eftir að landa Chris Paul og vinna þrettán í röð.
Sá gamli myndi segja að þú værir galinn, enda hefur liðið ekki unnið nema einhverja fimmtán leiki í úrslitakeppni á ÞRJÁTÍU ÁRA ferli sjónvarpslýsandans Lawler með félaginu.
Oh me oh my!
Breiddin hjá Clippers er óhemju góð og sem fyrr er algjör veisla að horfa á þetta lið spila.
Já, hún er æsileg toppbaráttan í Vesturdeildinni, þar sem munar punghári á 1-4 sætinu. Oklahoma og LA Clippers vinna sína riðla mjög auðveldlega, en það verður gaman að sjá San Antonio og Memphis berjast um efsta sætið í Suðvesturriðlinum, því liðið sem hafnar í öðru sæti þar poppar alla leið niður í fjórða sætið eins og þið vitið af því sigurvegarar í riðlum raðast alltaf í efstu þrjú sætin inn í úrslitakeppnina.
Þessi fjögur lið verða með heimavallarrétt í fyrstu umferð úrslitakeppninnar í vor, það er alveg bókað. Oklahoma hefur hvorki misst tikk né takk úr takti þrátt fyrir að láta James Harden fara og fá Kevin Martin í staðinn. Hann hefur staðið sig óskaplega vel, er ökónómískur að venju og er einn besti varamaður deildarinnar þó hann verði auðvitað aldrei spielmacherinn sem Harden er.
Þegar fólk var að tapa sér yfir brottför Harden í haust, gleymdi það alveg að taka nokkur atriði með í reikninginn. Og ekki bara það að Kevin Martin næði að fylla upp í megnið af skot- og stigahlutanum. Við gleymdum að faktóra það inn í að lykilmen Oklahoma eru allir rétt skriðnir yfir tvítugt og eru því á fullu að bæta sig á hverju ári. Og það hafa þeir sannarlega gert, ekki síst Kevin Durant og Serge Ibaka.
Durant er mjög ofarlega í hugum fólks þegar kemur að Mest Verðmæta Piltinum og er það engin furða.
Hann er bara að skila 28 stigum, 8 fráköstum, fjórum stoðsendingum, tæpum þremur í stolnum + vörðum skotum og svo rúsínan í afturendanum: Hin mjög svo sjaldgæfa 50/40/90 lína.
Tímabilið er auðvitað ekki búið en það eru bara snillingar sem skjóta yfir 50% - yfir 40% úr þristum og 90% á línunni.
Serge Ibaka er sömuleiðis hættur að vera sprellikall af bekknum og orðinn alvöru leikmaður. Stekkur úr 9 stigum í 14 og er upp á við í öllum tölfræðiþáttum. Það er engin furða að þetta Thunder-lið sé að troða á andstæðingum sínum eins og stjórnlaus gufuvaltari á mauraþúfu.
San Antonio þekkja allir. Liðið heldur áfram að byggja á stórkostlegum sóknarleik og keyra á öllum sínum mannskap. Vorið sem leið hjá Spurs var eitt hið skrítnasta sem við höfum séð frá nokru liði, en þið vitið alveg hvað klukkan slær með Spurs. Það er verið að hlaða í enn einn síðasta sénsinn á meistaratitli og reyndar hefur Tim Duncan gefið þeim metnaði aukin byr með því að spila sinn besta bolta í nokkur ár.
Sumum kemur það á óvart að Memphis skuli ganga jafn vel og raun ber vitni en við blásum á það.
Jú, jú, liðið lét O.J. Mayo fara til Dallas þar sem hann blómstrar eins og Holtasóley í hænsnaskít.
En við megum ekki gleyma því að það var fyrst í sumar sem Zach Randolph, besti maður liðsins, jafnaði sig almennilega eftir meiðslin sem háðu honum á síðustu leiktíð.
Húnarnir eru með eins gott byrjunarlið og hvaða klúbbur sem er í heiminum, en það verður bekkurinn hjá þeim sem ákvarðar hve langt liðið nær í úrslitakeppninni í vor. Þegar liðið fær eitthvað frá misjöfnum bekknum, er það í einu orði sagt hrikalegt.
Eins og áður sagði verða það Oklahoma, LA Clippers, San Antonio og Memphis sem munu 99,5% taka fjögur efstu sætin í Vesturdeildinni, en það er meira pláss fyrir óvænta hluti og drama í næstu fjórum sætum og nú þegar er meira að segja farið að bera á því. Þetta er sannkölluð súpa þarna frá sæti fjögur og alla leið niður í það tólfta.
Hvað er Golden State til dæmis að gera í fimmta sæti Vesturdeildarinnar, ÁTTA leikjum yfir 50 prósentunum? Fyrirgefið, en hvaða rugl er það allt í einu?
Þetta er eins og að sjá Friðrik Ómar og Jógvan taka
Unfit Earth með Napalm Death live á tónlistarhátíðinni í Narsarsuaq!
Margir hafa reynt að útskýra af hverju Golden State er allt í einu farið að vinna körfuboltaleiki.
Það hefur eitthvað að gera með vörn og fráköst, það hefur verið sannað, en eins skammarlegt og það er nú, er ein helsta ástæðan fyrir framförunum einfaldlega sú að leikmennirnir eru farnir að leggja á sig! Þetta höfum við eftir öruggum heimildum frá innanbúðarmanni hjá Warriors. Magnað alveg hreint, þó erfitt sé að sjá hvernig Golden State á eftir að takast að halda þessum Öskubuskudampi fram á vorið.
Þorri spekinga spáði því í sumar að Houston ætti eftir að verða í ruglinu í vetur, en það var áður en liðið fékk til sín þá Jeremy Lin - og það sem meira er James Harden. Lin hefur ekki alveg náð að brillera nema í stuttum skorpum en Harden hefur heilt yfir verið mjög öflugur og er að skora á pari við LeBron James (rúmlega 26 stig í leik).
Það er ekki víst að þessi neðri lið í vestrinu geti komið á óvart og sigrað í fyrstu umferð úrslitakeppninnar, en keppnin um síðustu fjögur sætin verður alveg rosaleg, þar sem átta lið eru sem stendur að berjast.
Þar eru meðal annars LA Lakers og Dallas Mavericks ekki að ná inn á topp átta sem stendur og mikið yrði það skrítið ef þau næðu nú ekki inn að lokum í vor.
Ætli það sé ekki líklegra að Lakers og Mavs lyfti sér upp fyrir lið eins og Portland, Houston, Utah og hugsanlega Denver og Golden State.
Sumir hafa gagnrýnt Denver fyrir að byrja illa, en það verður að taka með í reikningsdæmið að liðið er búið að spila 19 af fyrstu 28 leikjum sínum á útivelli. Þetta eru flestir útileikir í deildinni til þessa og það telur bara nokkuð mikið, ekki síst þegar lið eins og Denver á í hlut, því það nýtur forgjafar á heimavelli. Þar eigum við ekki við hressa áhorfendur, heldur hæðina yfir sjávarmáli. Það er vísindalega sannað að Denver - og reyndar Utah í nokkuð minni mæli - njóta forskots á andstæðinga sína vegna þynnra lofts sem rekja má til hæðar heimavallanna yfir sjávarmáli.
Af restinni af liðunum inni í myndinni í Vesturdeildinni er að lokum gaman að minnast á blessaða Úlfana í Minnesota. Rétt eins og fleiri lið í deildinni hefur Minnesota náð að halda sjó þrátt fyrir að hafa þar til nýverið þurft að vera án Ricky Rubio og stundum án Kevin Love líka.
Ekki virðist nú Brandon Roy tilraunin ætla að virka hjá þeim, en Andrei Kirilenko hefur skilað hlutverki sínu með sóma og tröllið Pekovic er að verða einn af fáum alvöru miðherjum í NBA ofan á það að vera líklega hrikalegasti maður í deildinni.
Fjölmargir aðdáendur Úlfanna eiga bókstaflega eftir að gráta af gleði þegar þeir fylgjast með þessu skemmtilega liði í vetur og fram á vorið.
Já, svona er þetta elskurnar. Þetta voru nokkur orð um stöðu mála í deildinni okkar fögru. Við vonum að þetta stytti ykkur stundir í jólafríinu. Megið þið öll eiga gleðileg og hamingjurík jól og munið eftir Miami-Oklahoma á Sportinu á jóladagskvöldið.
Ást og virðing,
Ritstjórnin
Þegar lið taka rispur eins og Clippers er eðlilegt að menn fari að spyrja sig hvort þeir eigi að taka þau alvarlega og kalla þau meistaraefni. Það er kannski dálítið snemmt að fara að pæla í því, en það má alveg skjóta í stutt krossapróf og athuga hvort Clippers hefur þessa helstu fídusa sem meistaralið þarf að hafa.
