Rose á flautunni

Tweet

Svægur Van með viðhorf á brá

Tweet

DeMarcus Cousins brosti (staðfest)

Tweet

Hverjum hefði dottið í hug að DeMarcus "Ég hata lífið" Cousins hjá Sacramento Kings hefði húmor? Ekki okkur. Máli okkar til stuðnings höfðum við ekki séð þennan unga milljónamæring brosa einu sinni. Kevin Johnson borgarstjóra og öðrum þátttakendum í myndbandinu hér fyrir neðan virðist þó hafa tekist að fá Cousins til að brosa, hlæja og gera að gamni sínu. Sannarlega ótrúlegt.

Þeir sem fylgst hafa með Cousins frá byrjun vita að það eina sem heldur aftur af honum eru viðhorf hans og hugarfar. Ef það væri í lagi, ætti drengurinn fast sæti í Stjörnuliði og ekki er ólíklegt að Sacramento myndi vinna aðeins fleiri leiki.

Hugarfarið er kannski ekki allt - auðvitað á drengurinn eitt og annað eftir ólært - en allir íþróttamenn geta farið fjandi langt á góðu hugarfari, það hefur sýnt sig. Og Cousins er mannleg andstæða góðs hugarfars. Bókstaflega. Við skulum vona að þetta eldist af honum og hann þroskist. Hann er bjánalega hæfileikaríkur, synd að það fari allt til spillis.

Stephen Jackson veldur ekki vonbrigðum

Tweet

Stephen Jackson er alveg þræleðlilegur einstaklingur. Við mælum með því að þeir sem hafa gaman af umræðum um uppþot, skotvopn, óeirðir og ofbeldi horfi á þetta skemmtilega viðtal við hann. Dásamlega bilaður náungi.

Ristill: Roy Hibbert er gunga og lydda

Tweet

Ákveðið hefur verið að breyta kjörseðlum fyrir Stjörnuleikinn í NBA. Framvegis getur fólk kosið sér tvo bakverði og þrjá, tjah,  framverði, í stað tveggja framherja og eins miðherja áður.

Þetta er gert til að bregðast við þessari leiðindaþróun sem við erum alltaf að segja ykkur frá, nefnilega Dauða Miðherjans. Þetta þótti okkur efni í stuttan ristil.*

Þeim fer fækkandi með hverju árinu, stóru mönnunum. Sérstaklega þeim sem kunna körfubolta. Roy Hibbert hjá Indiana er leikmaður sem kallar sig miðherja og bara þess vegna komst hann í Stjörnuleikinn í fyrra - ekki af því hann gæti eitthvað.

Hann fór að grenja þegar hann heyrði af nýju reglunum, allir 218 sentimetrarnir af honum titruðu í ekkasogum. Vildu bara snuddu og mömmu.

Fyrirgefið okkur þó við tölum svona með analnum, en Roy Hibbert getur bara ekki blautan s**t í körfubolta, sama hvað hver segir.

Hann á að vera maður sem fer með Indiana á næsta stig, en ræður ekki við það og mun líklega aldrei gera. Hann er drasl sem hefði aldrei átt að koma nálægt Stjörnuleik og vinnur engan veginn fyrir laununum sínum.

Hibbert er ekki eina draslið í miðherjastöðunni. NBA deildin er full af svona rusli. Þar er aftur á móti hægt að finna fullt af góðum framherjum og það er miklu nær að leyfa þeim að spila Stjörnuleiki.

Aldrei þessu vant tekur deildin gáfulega ákvörðun. Þú átt að vinna þér sæti í Stjörnuleik af því þú ert góður í körfubolta, ekki af því þú ert eini miðherjinn í deildinni sem skorar tíu stig að meðaltali í leik.

Við erum niðurbrotin yfir dauða miðherjans eftir að hafa hlotið síðari partinn af  NBA uppeldinu á gullaldarárum stöðunnar. Þetta er eins og með þungavigtina í boxinu. Bara dáið og horfið og enginn veit hvað gerðist.

Einn daginn ertu að horfa á Tyson halda mönnum á lofti með hnefunum, Shaq rífa niður körfur með spjöldum og tjökkum, Hakeem dansa tangó í teignum. En allt í einu hurfu þeir jafn snögglega og risaeðlurnar.

Þú situr eftir með Darko Milicic, Eddy Curry og DeAndre Jordan. Vaknar upp við vondan draum eins og maður á alsæluniðurtúr eftir þriggja daga helgi á Thomsen.

Þetta er ekki sanngjarnt.

Haltu þér saman, Roy. Taktu þér tak og farðu að vinna fyrir kaupinu þínu. Reyndu að sýna okkur að staðan sé ekki dauð. Við höldum með þér, Hibbert. Þú ert gunga og lydda, en við höldum með þér.

* - Ristill er gremjublandinn pistill sem höfundur skrifar án raka og ábyrgðar, þ.e. með ra**gatinu.

Dwight Howard tekur við Danny Ainge verðlaununum

Tweet

Vonandi verður þessi pistill stuttur, því hann er hrútleiðinlegur og neikvæður. Hættu umsvifalaust að lesa ef þú ert mótfallin(n) slíku drama.

Þetta er út af honum Dwight Howard. Við höfum nokkrum sinnum átt það til að stríða honum á þessu vefsvæði og þegar við skrifum um hann hefur það stundum verið í leiðindatón. Núna erum við aftur á móti gjörsamlega búin að fá nóg af Dwight Howard. Mælirinn er fullur.

Helmingurinn af þessu er fjölmiðlum að kenna. Þeir eru búnir að vera með Dwight Howard efstan í fréttum í að okkur finnst mörg ár. Það er komið nóg af þessu. Hinn helminginn af bullinu á Howard sjálfur, því hann hefur ekki hugmynd um hvað hann ætlar að gera við líf sitt sem atvinnumaður og dregur okkur öll með sér niður í þennan valkvíðadrullupoll.

Við vitum ekki með ykkur, en við höfum fengið svo miklu, miklu meira en nóg af þessu bulli.

Þegar öllu er á botninn hvolft, er Dwight Howard ekki leikmaður til að standa undir öllu þessu óþolandi skrumi. Hann er ofmetnasti leikmaður síðari tíma í NBA.

Howard er fínn varnarmaður og góður frákastari, en ofmetinn á báðum sviðum og það er líka restin af leik hans.

Dwight Howard mun aldrei leiða lið til meistaratitils, ekki nálægt því, af því hann er ekki nálægt því að standa undir neinu slíku.

Hann er enginn sóknarmaður, grátlega léleg vítaskytta og hefur sýnt fram á það að undanförnu að hann er ekki eftirsóknarverður liðsfélagi ef á móti blæs.

Við roðnum í hvert skipti sem hann vinnur til verðlauna og þegar hann er kallaður besti miðherji í heimi. Miðherjastaðan er dauð.

Dúkkulísum eins og Howard hefði verið pakkað saman á níunda og tíunda áratugnum þegar voru alvöru stórir menn í deildinni.

Þess vegna höfum við fengið meira en nóg af öllu þessu fári í kring um það hvert Dwight Howard vill fara. Af hverju í fjandanum skiptir Orlando þessu fífli ekki til New Jersey hið snarasta? Félagið getur fengið einhverja mola fyrir hann þar og verður að láta sér það duga. Howard er löngu búinn að eyðileggja möguleikann á því að Magic fái raunvirði fyrir hann út af bullinu í honum. Hann mun heldur ekki hika við að ganga út þegar samningur hans rennur út ef til þess kemur, sem reyndar verður að teljast ólíklegt.

Dwight Howard er sagður trúaður og góður piltur og það má vel vera.

Hann er hinsvegar illa gefinn og virðist ekki hafa nokkra einustu hugmynd um takmörk sín eða hafa skilning á því hvernig NBA deildin virkar. Virðist vilja vera bæði "maðurinn" og meistari hjá nýja liðinu sínu, sem er hlægilegt.


Eftir hverju þessi snillingur er að bíða, veit enginn. Allra síst hann sjálfur.

Körfuboltinn verður allur miklu betri þegar þessi ofmetni bjáni sem Howard er, heldur sér loksins saman og byrjar að spila, hvar sem það verður nú.

Við vitum samt öll að þögnin verður ekki löng. Það verður ekki langt þangað til hann byrjar að væla aftur og þá út af óhæfum þjálfara eða slökum meðspilurum.

LeBron James hefur verið blóraböggull og óvinsælasti leikmaður NBA deildarinnar undanfarin ár, eða frá því hann framdi almannatengslamorð með "Ákvörðuninni" og eldflaugaverkfræðiummælum sem komu í kjölfarið.

Nú hefur hann hinsvegar leiðrétt þessi mistök og unnið titil og fer því smátt og smátt að komast aftur í góðu bækurnar hjá pöpulnum.

Við þurfum því að fá nýjan blóraböggul, nýja flóttageit sem við getum bölvað fyrir heimsku sína og titlaleysi - og Dwight Howard er fullkominn í hlutverkið.

Reyndar er Carmelo Anthony að veita honum sælskap á toppi þessa lista, en það verður Dwight sem situr í skussasætinu á næstu misserum. Köllum þetta Danny Ainge-verðlaunin í höfuðið á einum hataðasta manni deildarinnar á sínum tíma.

Til að súmmera. Ákveddu þig Dwigt, naglhaltu kjafti og reyndu að bæta þig sem leikmaður. Reyndu svo að vinna nokkra titla til að standa undir þessu fáránlega skrumi sem í kring um þig er alla daga. Þá skulum við athuga hvort við fyrirgefum þér allar þessar ömurlegu fyrirsagnir og greinar sem mengað hafa sjónlínu okkar síðustu misseri.

Þangað til skaltu steinþegja!

Þetta er svo langt frá því að vera eðlilegt

Tweet