Það var hávaðadramatík í þessu og dómararnir voru eflaust aðfram komnir af öllum hlaupunum upp í fjölmiðlastúku, því þangað þurftu þeir að hlaupa til að taka af allan vafa í hvert sinn sem lokaflautan skrækti - þ.e. kíkja á vídeóið og athuga hvort karfa/körfur voru góðar eður ei.
Kannski ekki gaman að blanda saman vídeókvöldi og körfuboltaleik, en auðvitað er best að hafa þetta allt saman rétt og dómararnir stóðu sig vel eins og alltaf.
Menn voru farnir að hrista höfuðið yfir þessari spennu og velta fyrir sér hvort hreinlega yrði búið að taka ákvörðun um uppgjör skuldabréfa í erlendri mynt á Íslandi áður en þessi leikur kláraðist.
Við verðum að byrja á því að biðja aumingja Emil Barja afsökunar á að hafa jinxað hann til helvítis í þessum leik.
Eins og við greindum frá um daginn vorum við svo hrifin af frammistöðu Emils í fyrsta deildarleik Haukanna þar sem pilturinn bauð upp á þrennu.
Við sögðumst því ætla að kíkja fljótlega á Haukaleik og sjá Emil hlaða í aðra og enn betri þrennu.
Skemmst er frá því að segja að ekkert varð úr því. Leikstjórnandinn skemmtilegi lenti fljótlega í villuvandræðum, sneri sig þvínæst á ökkla og lét á endanum reka sig af velli fyrir kjánagang.
Sorry, Emil, við skulum ekki auglýsa komu okkar svona fyrirfram næst. Það boðar greinilega bara eitthvað Digranes. Við tökum þetta á okkur og skömmumst okkar fyrir þetta.
Einhver hefði haldið að Haukarnir, sem eru nú ekki beinlínis með neina súperbreidd í hópnum, hefðu átt erfitt uppdráttar í leik þar sem einn besti maður liðsins spilar ekki nema ellefu mínútur. Og kannski áttu Haukarnir erfitt uppdráttar á köflum, en þeim tókst þá nokkuð vel að fela það. Í það minnsta voru þeir ekki á því að leyfa meisturunum að hirða af sér stigin.
Þetta Haukalið er virkilega skemmtilegt og rétt að mæla með að fólk líti við á leik hjá þeim fljótlega. Bandaríkjamaðurinn Terrence Watson fór mikinn í liði Hafnfirðinga og skilaði 44 framlagsstigum. Slíkt gerist sannarlega ekki á hverjum degi.
Honum er hinsvegar bent á að fara að pappíra sig í fráköstunum. Menn yfir tvo metra eiga ekki að frákasta eins og þriðji leikstjórnandi, grátandi upphátt.
Eins og gefur að skilja var fullt af krönsmínútum í tvíframlengdum körfuboltaleik.
Það vakti athygli okkar að sjá að fyrrum Grindvíkingurinn Davíð Hermannsson brá sér í hlutverk neyðarkarls hjá Haukaliðinu á lokamínútum venjulegs leiktíma og setti hverja körfuna á fætur annari eins og hann væri að sýna þeim gulklæddu hverju þeir væru að missa af.
Honum var fengið nokkuð stórt hlutverk eftir að Emil þurfti frá að hverfa og þó hann hafi gert nokkur mistök, stóð hann sig reglulega vel.
Þessi sextán ára gutti setti m.a. tvær stórar körfur þegar skammt var til leiksloka.
Kári er sonur fyrrum leikmanns og þjálfara Haukanna, Jóns Arnars Ingvarssonar. Því miður verðum við að grípa í þreytta klisju og segja eins og er að Kári virðist vera með körfuboltann í genunum.
Það verður gaman að fylgjast með þessum strák í framtíðinni - eins og raunar Haukaliðinu eins og það leggur sig. Eins og þið vitið orðið, höfum við alltaf óhemju gaman af því að horfa á unga körfuboltamenn stíga á svið og reyna að sanna sig (#NoPedo).
Sóknarleikurinn hjá þeim gulu var ekkert brjálæðislega góður en þeir eru að verða orðnir mjög rútíneraðir í varnarleiknum enda eru lykilmenn liðsins farnir að þekkjast ansi vel. Svona stöðugleiki skiptir ekki litlu máli.
Góð lið vinna leiki gjarnan á góðum varnarleik eins og þið vitið og sterk lið eins og Grindavík eiga oftast nokkur varnarstopp á lagernum þegar kemur fram á lokamínúturnar.
Nokkrir viðmælenda okkar á leiknum höfðu á orði að líklega væri verið að prenta flugmiðann vestur um haf handa Bandaríkjamanninum Kendall Timmons hjá Grindavík.
Rétt var það að hann náði sér ekki á strik í leiknum enda á hann langt í land með að spila sig saman við félaga sína.Þess ber þó að geta að það var nú eiginlega Timmons sem ísaði leikinn loksins fyrir gestina með nokkrum góðum sóknaraðgerðum í 2. framlengingunni.
Grindvíkingar spiluðu þennan leik eins og tvöfaldir meistarar spila haustleik í deildinni - það leit enginn út fyrir að vera að fá hjartaáfall af spennu og áhyggjum.
Þegar lið eru orðin jafn sigursæl og þetta Grindavíkurlið, gerist það sjálfkrafa að deildakeppnin missir dálítið vægi.
Auðvitað vilja Grindvíkingar tryggja sér heimavallarréttinn í úrslitakeppninni með því að taka deildameistaratitilinn, en eins og áður sagði, tapa þeir klárlega engum svefni yfir því þó þeir tapi nokkrum leikjum í deildakeppninni - hvað þá svona að hausti til.
Okkur þykir þó sérstök ástæða til að gefa trommara Haukanna kredit þar sem hann mætti ekki bara með trommur, heldur sýmbala líka.
Þetta er fagmennska og þó trommurnar fari í taugarnar á okkur á körfuboltaleikjum, má svo sem alveg hugsa sér að skapast geti skemmtileg stemning ef einhver tæki upp á því að tromma t.d. Silent Scream með Slayer meðan á leik stendur.
Stjarnan fékk hrottalegan 95-76 skell austur í Þorlákshöfn í gærkvöldi. Svo stóran að menn vita ekki hvort þeir eru að koma eða fara. Okkur skilst að Garðbæingar ætli að restarta vélinni hjá sér eftir þetta ljóta tap. Að sama skapi er þetta heldur betur flottur sigur hjá Benna, Nat-vélinni og félögum í Þór, sem virðast ekki ætla að sýna neina gestrisni í Ljósabekknum í vetur.
Hey - hérna eru nokkrar myndir frá Ásvöllum í gærkvöldi:
