Wednesday, January 9, 2013

L.A. Saga: Seinni hluti - Clippers


Mörg okkar hafa eflaust verið farin að halda að við ættum ekki eftir að upplifa að sjá Los Angeles Clippers með besta árangurinn í NBA deildinni, en sú er nú raunin. Ætli það hafi ekki verið þetta sem Maya-indíánarnir sáu svona hrikalegt í kortunum. Þetta er ekki heimsendir, en þetta er sannarlega ekkert sem fólk sá fyrir.

Þessi frábæri árangur Clippers í vetur kemur heldur ekki til af því að liðið náði loksins að gera eitthvað af viti með allar þessar lottókúlur sem það hefur fengið í gegn um árin. Ekki nema að hluta til, að minnsta kosti.

Nei, ólánsfélagið Clippers er fyrst og fremst komið á toppinn af því það náði á einhvern óskiljanlegan hátt að fá til sín besta leikstjórnanda heimsins, Chris Paul.

Clippers er líklega með mestu breiddina í allri deildinni og hefur á að skipa hörkuleikmönnum í öllum stöðum, en þetta lið væri ekki á toppnum ef það hefði ekki náð í Chris Paul.

Það eru ekki margir leikmenn í NBA deildinni í dag sem skapa annað eins traust hjá meðspilurum jafnt sem stuðningsmönnum og Chris Paul. Ef leikurinn er jafn og fimm mínútur eftir, þá veistu að þetta verður allt í lagi af því Chris Paul er með þér í liði. Hann er það góður.

Eins og staðan er í dag, eru þrír leikmenn í NBA deildinni sem okkur þykja bera höfuð og herðar yfir aðra. Þetta eru LeBron James, Kevin Durant og Chris Paul. Allir þrír hafa einstaka hæfileika til að taka gjörsamlega yfir heilu leikina og gera það kvöld eftir kvöld, það er það sem sker þá frá restinni af leikmönnum í deildinni.

James og Durant, handleika knöttinn, skora, frákasta og eru á fullu gasi í 40 mínútur í hverjum einasta leik, enda báðir að réttu megin við hátind sinna ómannlegu líkamlegu burða. James er við toppinn en Durant á enn nokkur ár í það, sem er skelfileg staðreynd fyrir mótherja hans.

Chris Paul fer allt öðruvísi að þessu en hinir tveir.

Paul hefur verið að glíma við erfið meiðsli nær allan sinn feril og hefur því þurft að stílfæra leik sinn upp á nýtt. Hann er enn öskufljótur og kraftmikill, en eftir að hafa boðið upp á tölfræði sem hefur ekki sést í sögu NBA þegar hann var hjá Hornets á sínum tíma, hafa meiðsli nú gert það að verkum að hann hefur aðeins tónað sig niður og vandar nú til verksins eins og refurinn sem hann er.

Það má líka ekki gleyma því að Chris Paul er ekki yfir tvo metra á hæð eins og hin skrímslin, heldur aðeins mannlega yfir einum og áttatíu og því brothættari í steypuhrærivélinni sem er átökin í NBA.

Í þessi fáu skipti sem Paul "skrúfar frá" og spilar á fullu gasi, er hann engu minni skaðvaldur fyrir mótherjana og þeir James og Durant og þetta fengum við að sjá í síðustu tveimur leikjum Clippers gegn tveimur af helstu andstæðingum liðsins í Kyrrahafsriðlinum - Lakers og Warriors. Meira um Paul á eftir.


Lakersliðið má muna sinn fífil fegurri eins og allir sjá og við sögðum ykkur í fyrri hluta þessarar pælingar, en rétt eins og þegar Liverpool og Everton mætast í ensku úrvalsdeildinni, skiptir staðan í deildinni nákvæmlega engu máli þegar grannar eigast við.

Lakers er alltaf stóra systirin í LA, óháð styrk hverju sinni, og auðvitað verður Clippers-liðið að senda grönnum sínum skilaboð á leiðinni á toppinn í Vesturdeildinni. Það er enginn búinn að afskrifa þetta stjörnumprýdda lið þó því gangi erfiðlega á fyrstu vikum vetrarins.

Þeir voru kannski ekki allir í toppformi, stjörnuleikmenn Lakers, þegar liðin áttust við á rauðdekkuðu gólfi Staples hallarinnar um daginn, en Lakersliðið var samt með allar sínar kannónur og því lofaði leikurinn góðu. Clippers hinsvegar, var án Jamal Crawford sem hefur verið einn aðalskorari liðsins í vetur.

Og þá komum við aftur að Chris Paul. Hann vissi vel að leikurinn við Lakers væri meira en venjulegur leikur þrátt fyrir að þeir gulu væru ekki einu sinni inni í úrslitakeppninni þann daginn. Og hann vissi að einhver varð að fylla skarð Jamal Crawford í stigaskoruninni.

Við ætlum ekki að eyða stórkostlegu plássi í að fjalla um þessa tvo leiki Clippers gegn Lakers og Warriors, sem skemmst er frá því að segja að liðið vann þá báða.

Lakersliðið veitti aðdáunarverða mótspyrnu þrátt fyrir alla sína galla, en hún var öll á bak aftur þegar Chris Paul sagði hingað og ekki lengra og lokaði leiknum með 30 stigum, 13 stoðsendingum og 6 fráköstum.

Kvöldið eftir var andstæðingurinn Spútniklið Golden State Warriors sem var á gríðarlegri siglingu og hafði nokkrum kvöldum áður fært Clippers flengingu í Oakland - nokkuð sem Clippers hefur ekki fengið að upplifa í vetur.

Chris Paul og félagar hjá Clippers lesa samskiptamiðla eins og annað fólk og fyrir leikinn fréttu þeir að einhverjir plebbar á bandi Warriorsliðsins hefðu verið að tala um að David Lee væri miklu betri leikmaður en Blake Griffin og að rassskellurinn í Oakland hefði nú ekki verið nein tilviljun.

Þú getur alveg eins sparkað í krakkana hans Chris Paul.

Hann var enda ekki lengi að setja mark sitt á seinni viðureign liðanna. Dældi boltanum inn á Blake Griffin við hvert tækifæri í byrjun og leyfði honum að kvitta fyrir sig með 10/4/3 fyrsta leikhluta. Eftir það steig Clippersliðið á bensínið og bókstaflega keyrði yfir Warriors.

Þeir sem hafa verið að horfa á Clippers í fyrra og í vetur vita hvað við eigum við þegar við segjum að Clippers hafi keyrt yfir Warriors. Golden State var ekki að eiga góðan dag eins og gengur í NBA, skotin ekki að detta og sendingar að misheppnast, en svoleiðis er bara bensín á eld Clippers, sem breyta svoleiðis strax í flugeldasýningu - blöndu af þriggja stiga skotum og sirkustroðslum.

Leikurinn var orðinn blástur í hálfleik (67-42) og Clippers komið yfir 100 stigin í þriðja leikhluta. Chris Paul gat sest á bekkinn eftir 28 spilamínútur með 27 stig (10 af 12 í skotum), 9 stoðsendingar og engan tapaðan bolta.

Yfirburðir Clippers í leiknum voru ekki fyrir meðvirka, sem hefðu allir slökkt í hálfleik. Clippers skoraði á tímapunkti þrjár körfur í röð sem voru viðstöðulausar troðslur eftir sendingu Chris Paul á DeAndre Jordan. Þrjár í röð!

Og sú síðasta var no-look sending frá miðju. Þetta var bara rugl.

NBA deildin hefur ekki átt jafn skemmtilegt sóknarlið og Clippers síðan Phoenix-hraðalestin hans Steve Nash var upp á sitt besta um miðjan síðasta áratug.

Magic Johnson sagði í viðtali um daginn að Clippers væri hið nýja Showtime. Auðvitað sagði hann þetta aðallega til að senda sínum mönnum í Lakers pillu, en þetta er alveg rétt hjá honum.

Chris Paul dró úr þessum ummælum þegar hann var spurður og benti réttilega á að upprunalega Showtime-lið Lakers hefði unnið titla, sem Clippers ætti alveg eftir, en þetta er alveg rétt hjá Magic þó hann sé með bumbu.

LA Clippers er 2013 útgáfan af Showtime í NBA og það er reglulegur sómi af því, en Clippers er líka hörkugott lið sem er búið að sýna að það hefur alla burði til að fara langt.

Það eru reyndar engar líkur á því að það verði Showtime-faktórinn sem kemur því þangað ef liðið fer í úrslit, en það er líka miklu meira í þetta lið spunnið.

Við erum búin að segja ykkur frá Chris Paul, sem er langbesti leikstjórnandi í heimi í dag. 

Ofan á áðurnefnda kosti og þá staðreynd að hann er manna klárastur við að klára leiki, eru það leiðtogahæfileikar hans sem gera hann að þeim snillingi sem hann er.

LeBron James fór til Miami og gerði liðið umsvifalaust að hörðum keppinaut um titilinn. Hæfileikana hafði hann alltaf, en þegar hann fór til Miami, gekk hann inn í kúltúr sem gerði honum kleift að verða meistari í fyrsta sinn.

Chris Paul fór til LA Clippers og er nánast að búa til svona kúltúr upp á sitt einsdæmi. Hann er alltaf kjaftandi og skipandi mönnum fyrir verkum, hann er bilaður keppnismaður og lætur engan í eða í kring um liðið komast upp með neitt rugl. Hann ætlar að vinna meistaratitil og fólk sem er ekki á sömu blaðsíðu í dæminu er bara fyrir honum og getur farið eitthvað annað!

Þetta er kannski helsti kostur Chris Paul sem leikmanns þegar allt er talið.

Næsta stjarna á blaði hjá Clippers er Blake Griffin. Aumingja Griffin er því miður orðinn einn af hötuðustu leikmönnum deildarinnar og þó hann eigi aðeins inni fyrir því, ætlum við að nota þetta tækifæri og segja fólki að hætta að hatast út í hann undir eins.

Það hefur myndast einhver hefði fyrir því hjá bloggurum og tísturum að hatast út í Griffin af því hann vann asnalega troðkeppni, af því hann fær mikla athygli og af því hann á því miður til að væla aðeins og floppa.

En Blake Griffin má eiga það að hann leggur gríðarlega hart að sér við að bæta sinn leik og þá ekki síst þegar kemur að því að laga veikleikana. Hann á enn nokkuð í land með vítin hjá sér, póstleikinn og skot af færi, en hann er alltaf að bæta sig af því hann vinnur í því.

Bara í leiknum gegn Warriors var Griffin að taka snúning á póstinum og slútta með vinstri yfir David Lee, hreyfingu sem var ekki til í vopnabúrinu hans í fyrra og hann er að vinna í á hverjum degi. Gefið drengnum séns og hættið þessum leiðindum.

Talandi um leiðindi, við höfum gert dálítið af því að vera með leiðindi út í DeAndre Jordan. Miðherjinn ungi fékk borgað hjá Clippers og þurfti því að fara að sýna eitthvað. Hann getur enn ekki hitt úr víti til að bjarga lífi sínu, en hann er alltaf við hliðina á Griffin á aukaæfingunum og er aðeins að bæta sig á blokkinni í sóknarleiknum. Báðir eru þeir íþróttafræðileg undur og skemmtikraftar af guðsnáð. Þeir eiga bara eftir að læra meira og fá heldur betur að gera það í úrslitakeppninni í vor.

Leikur Clippers á hálfum velli er það sem margir eru hræddir við á sóknarendanum og þetta kom dálítið í ljós þegar Lakers herti skrúfurnar á þá um daginn. Chris Paul var vandanum vaxinn í það skiptið, en hann getur ekki klárað hvern einasta leik.

Þar koma Jamal Crawford og Chauncey Billups til sögunnar, en hvorugur þeirra var með í umræddum leikjum. Billups er kominn langt yfir léttasta skeið, en hann kemur með ómetanlegt svægi inn í Clippersliðið og pung í að taka stór skot og víti.

Við höfum aldrei verið í aðdáendaklúbbi Jamal Crawford og munum aldrei ganga í hann, þrjósku okkar vegna. Crawford spilar körfubolta með þeim hætti sem stangast á við okkar trúar- og aðferðafræði, en hann er líklega búinn að spila sinn besta bolta á ferlinum með Clippers í vetur.

Crawford greyið hefur svo sem aldrei verið í alvöru liði áður á ferlinum, en það er að hluta til vegna þess að liðin sem hann hefur spilað með (t.d. New York, Chicago og Atlanta) hafa þurft að treysta of mikið á sóknarleik hans sjálfs - og hann er ekki sá ökónómískasti.

Það ríkti eintóm gleði með störf Crawford framan af vetri þegar hann var að hitta vel og þó við höfum séð einstaka samherja gretta sig þegar hann er að taka sín hræðilegu skot, virðist honum hafa verið tekið með opnum örmum hjá Clippers.

Munurinn er sá að Clippers lifir ekki og deyr með skotunum hans Crawford. Hann kemur inn af bekknum og byrjar strax að drita. Ef hann hittir, er leikurinn búinn fyrir andstæðinginn, en ef hann er kaldur, fær hann sér bara sæti á bekknum aftur og gefur einhverjum öðrum tíma. Fín ráðstöfun.

Frægðarsól Eric Bledsoe var hátt á lofti framan af vetri en hefur dvínað örlítið að undanförnu af því hann hefur verið í vandræðum í sóknarleiknum. Það er út af fyrir sig í lagi, því Bledsoe er ekki leikmaður sem Clippers treystir á til að skjóta boltanum. Hann gefur liðinu mikinn meðbyr með nærverunni einni saman, ódrepandi anda og baráttu. Bledsoe er eins og mini-útgáfa af Dýrmenninu Kenneth Faried hjá Denver - eins og handsprengja á vellinum.

Það getur haft sína kosti og ókosti að vera með hnúahausa eins og Matt Barnes á leikmannaskrá ef þú ætlar að ná árangri, en Barnes er búinn að spila gjörsamlega eins og engill fyrir Clippers í vetur. Svo vel að við klórum okkur í höfðinu yfir því. Hann gefur liðinu smá götu og ef hann getur haldið áfram að beina geggjun sinni í jákvæða átt fyrir liðið, á hann bara eftir að reynast vel.

Við töluðum um það í haust að andstæðingar Clippers myndu líklega míga á sig ef liðið fengi eitthvað frá Lamar Odom í vetur.  Ekki var útlit fyrir það lengi vel og við vorum meira að segja búin að skrifa hann út og lýsa því yfir að hann hefði alveg misst hungrið og væri bara kominn í M&M-ið.

Á þessu hefur orðið breyting og Odom virðist vera búinn að ná réttri spilaþyngd og vaknaður.

Hann er ekki að setja upp 20/10 leiki eins og hann á að geta, en hann er farinn að hirða fráköst, spretta fram með boltann, bjóða upp á cross-over og eiga stoðsendingar á DeAndre Jordan sem treður í hraðaupphlaupi.

Svona tilþrif fá okkur til að halda að Lamar sé mættur aftur og dýpka bekkinn hjá Clippers gríðarlega.

Það er ómögulegt að segja hvað við fáum frá liði Clippers í úrslitakeppninni í vor en það er bókað að allt annað en sæti í úrslitaeinvígi Vesturdeildar verður talið mikil vonbrigði - sérstaklega hjá Chris Paul - sem tjaldar nú öllu til að komast þangað í fyrsta sinn.

Það góða við það hjá Clippers er, að það er ekkert því til fyrirstöðu að liðið fái annan og þriðja og fjórða sénsinn á að komast þangað. Ef Chris Paul heldur heilsu og ungu mennirnir halda áfram að bæta sig, er nákvæmlega ekkert því til fyrirstöðu að Clippers sé komið til að vera. Ekki bara sem betra liðið í Los Angeles, heldur sem alvarlegur meistarakandídat.

Það verður bara gaman að fylgjast með því hve langt þetta Clipperslið getur náð á næstu árum og við hvetjum alla sem hafa áhuga á körfubolta að kíkja á þetta lið, því okkur er til efs að þú finnir annað skemmtilegra. Við ætlum að minnsta kosti að horfa.